dinsdag 26 augustus 2008

Zaterdagmiddag hebben we bezoek gehad van onze tegenover buurtjes met de kids.
Onze schapen hadden absoluut geen interesse om brokjes uit handen van vreemde kinderen te komen eten. Daarom hebben we maar onze toevlucht genomen tot de nieuwsgierige Quessant schaapjes in de aangrenzende wei. Die duiken met zijn allen gewoon in de emmer en kijken daarna pas wie 'm vastheeft....hahaha.
Chinook was de klos om wat met de kinderen rond te stappen. Ze was behoorlijk chagrijnig en dat is duidelijk te zien op de foto's. Ze heeft beslist gedacht: Waarom uitgerekend IK weer! Ook Nicole wilde nog eens voelen hoe het ook al weer was om op een paard te zitten. Heel vertrouwd.....dat wordt dus opnieuw starten met rijden Nicole!

































woensdag 6 augustus 2008

Fietstochtje in de vakantie

Heerlijk geweest fietsen met goede vrienden. We hadden opnieuw geluk met het weer, droog en niet té warm. Nadat we 15 km gefietst hadden, genoten we van een lekker kopje koffie/thee en de meegenomen broodjes. We vervolgden onze tocht langs het mooie riviertje de Swalm en de volgende stop was bij de Venekotensee. Langs het meer waren alle bankjes bezet, maar bijna aan het einde stonden er nog twee waarvan wij er eentje mochten gebruiken. Een paar wandelaars lieten hier hun hondjes afkoelen in het water. Lucy, een kruising Lakeside terrier x Jack Russel was heel fotogeniek en gék op balletjes terughalen uit het meer. Geweldig om te zien.










Toen we later verder fietsten door het vroegere militaire kamp richting Witte Stein, kreeg Bart "unne platte". Een spijkertje in zijn band... Ik had plakspullen bij me, maar de twee heren hadden een lachstuip en al samenwerkend bij het opnieuw erop leggen scheurde de binnenband..... helemaal vette pech dus! We hebben een poging gewaagd, maar hier viel niet meer tegenaan te plakken... Bart op Pieters fiets fietsen dus en Pieter achterop om Bart's fiets mee te leiden... Die heeft beslist zere ballen vandaag!!! Hahaha... helaas geen foto van kunnen maken.


Wel van een prachtig damhert dat ons nieuwsgierig uit de hoogte stond te bekijken.


Wil en ik zijn doorgefietst naar huis om met de auto terug te komen, Bart en Pieter hebben de 3 km terug gehobbeld en gelopen en toen op het terras schuin tegenover de Witte Stein met een verdiend en dus extra lekker pilsje op ons gewacht. We besloten uiteindelijk daar dan ook maar een hapje te eten, het was inmiddels al 18.20 uur! Tot overmaat van ramp kregen Pieter en ik beiden een bedorven schnitzel voorgezet. Jakkes! Met excuses kregen we 15 minuten later een nieuwe, deze was wél lekker.
Wat een pechdag! Maar toch gezellig en heel wat afgelachen!
Vakantie!!!